Een discipline met paarden vanaf de grond, horse agility! Ofwel, paardenbehendigheid. Sommige van de lezers zullen het wel eens hebben gezien, een parcours met diverse hindernissen en daar loopt dan een paard met begeleider doorheen, tussendoor, overheen of weer iets anders. Velen trekken, vanzelfsprekend, een vergelijking naar schriktraining. Maar horse agility gaat door waar schriktraining ophoudt en de benadering is veelal toch anders. Hoe zit dit en waarom is dat? Dat probeer ik jullie nu eens uit te leggen.
De intentie bij horse agility is samenwerking in een spel waarin het paard los loopt en staat en de begeleider aanwijzingen geeft wat de bedoeling is en waar het paard heen dient te gaan. Ja, los. Net als bij de dog agility, ofwel hondenbehendigheid. Uiteraard is veel van de training ook gewoon aan de lijn. Aan de lijn werk je alsof de lijn er niet is, zonder lijn werk je alsof de lijn er wel is. Met lijn werk je in het begin van de training of bij een nieuwe oefening eigenlijk vooral om zo tijd te besparen in de training en meer te kunnen focussen op wat de bedoeling is.
De afwisseling in de opdrachten en de onderlinge communicatie maakt het vooral erg leuk vind ik persoonlijk. Je leert je paard nog beter kennen en je paard leert jou ook vooral kennen. Je paard krijgt ook de ruimte om iets niet te doen, aan te geven wat nog te lastig is of een ‘time-out’ als daar behoefte in is. Horse agility gaat om samen plezier beleven en niet om presteren. Wel zijn er ook (online) competities, waarbij gekeken wordt hoe de opdrachten worden uitgevoerd en hoe wordt samengewerkt.
Velen zijn al kennis wezen maken met deze discipline en hebben het geïntegreerd in hun training als afwisseling en om tussendoor eens samen te spelen! De manier van trainen lijkt ook veel op vrijheidsdressuur, al zijn het bij horse agility geen kunstjes maar opdrachten die zo behendig mogelijk dienen te worden uitgevoerd in een parcours.
Wat voor opdrachten en hindernissen kan je dan zoal verwachten? Om alles op te noemen gaat te ver voor hier, zeker aangezien er nog altijd nieuwe hindernissen bij komen! Bij de competities wordt het zelfs aangemoedigd om ook zelf eens creatief te zijn en iets te bedenken of aan te passen.
De meest bekende hindernis is wel de hoepel waar het paard door heen springt. Er zijn hiervoor diverse materialen op de markt. Bekend van veel schriktrainingen ook zijn het gordijn, een grondoppervlak van zeil of allerlei voorwerpen, maar ook een hoek met allerlei ‘enge’ voorwerpen als vlaggetjes, ballonnen, vaandels, paraplu’s, etc. waar het paard een route volgt. Juist deze oefeningen geven aan dat horse agility verder gaat, maar je paard dient wel eerst even te wennen aan deze voorwerpen in zijn omgeving. Als je paard hieraan gewend is en jou prima volgt, wordt het tijd om een stap verder te gaan. Je paard dient zelfstandiger hier langs, door of overheen te gaan naargelang de bedoeling is. Uiteindelijk vraag je bijvoorbeeld je paard zelf door het gordijn te gaan door hem vooruit te sturen. Een vervolgstap kan zijn dat je paard los gaat, als dit nog niet was. En uiteraard kan je nog afwisselen in stap, draf en galop. En de afstand vergroten tussen jou en je paard. Let wel altijd op de veiligheid voor jouzelf en je paard. Het is dan ook altijd wijs om hulp te vragen en goed mee te kijken bij anderen. Ook nog eens veel gezelliger dan alleen bezig te gaan!
De tunnel, slalom en het bandenwerk zie je verder veelvuldig terugkomen. De banden zijn bedoeld om bewust te worden van waar de benen worden geplaatst. Met de vrij grote tinkerhoeven en sokken trainen wij vooral met fietsbanden, maar het echte werk gebeurt met autobanden. Je kan het zelf ook eens proberen, net als bij een bootcamp voor mensen.
Verder zie je bijvoorbeeld ook hindernissen uit de western trailriding terugkomen, zoals een brug, poort, ‘pick-up/drop-off’ en balkenwerk. Ook hier trainen we er naartoe dat het paard los deze hindernissen neemt of uitvoert en kan het best een pittig detailwerk worden. Rustig aan doen is hier erg belangrijk, als je een goede uitvoering wilt.
Ik heb al benoemd dat horse agility lijkt op dog agility, het is hier dan ook van af gekeken en aangepast aan de mogelijkheden die we hebben met de paarden. Je staat vaak nog versteld van wat er mogelijk is! Agility kan dan ook met elk dier, hond, paard, kat, kip, geit, konijn of wat voor dier dan ook! Belangrijk hierbij is wel dat je de materialen aanpast aan de diersoort en uiteraard de manier waarop je iets vraagt en beloont. De meest veelvoorkomende manier van trainen bij agility is clickertraining of positieve bekrachtiging. Deze manier van trainen sluit eigenlijk naadloos hier op aan. In onze workshops laat ik de deelnemers altijd zelf bepalen hoe ze willen trainen, maar wil ze wel graag meegeven hoe het anders kan.
Zie jij jezelf nog niet rennen tussen de slalompaaltjes, hoepels, balken en pionnen? Agility bied voor ieder wat wils en is geschikt voor jong en oud, groot en klein, ervaren en onervaren. Je hoeft echt niet alleen maar te rennen of te springen, het maakt het overigens wel afwisselender en vooral veel leuker! Ik zou zeggen, probeer het eens uit!
Leonard RJ van Eersel